31 december 2011

later....

Vanmorgen naar de Ballad. Toen we daar uiteindelijk waren begon Sophia te huilen en bleek Levi een hele natte broek te hebben. Na even heen en weer gepraat,besloot Marjolein dat zij met de twee jongste kinderen met de taxi naar huis zou gaan. De andere vier wilden toch graag nog even de Ballad op. Even wat rondlopen, shoppen, een dvd ruilen en wat dingetjes uitzoeken. Ineens besluit Leon ook met de taxi naar huis te willen gaan –hij moest nodig plassen. En zo bleven Jeroen, Erwin en ik met ons drietjes over voor de ‘excursie’:-).
Wat hadden we er een tempo op staan! Eerst de dvd ruilen. Erwin en ik lopen ook tegen een gewenste dvd aan. Ach 1 JD kost me de kop niet, toch?
Daarna wat souvenirwinkels in. Erwin vindt iets van zijn gading, een wereldbol geloof ik. Ik vind een mooi glaasje voor de verzameling van Hielke.
Daarna naar de goud/zilver straten. Ik zoek een mooie zilveren ring met een blauwe steen. Uiteindelijk gevonden in een winkeltje van 2,5m breed en een krappe meter diep. De ring moest groter gemaakt en dat duurde even. Erwin en Jeroen gingen alvast op onderzoek uit naar een lunch (halve kip) en lieten me achter bij de eigenaar van de winkel.
We beginnen een praatje, nou ja, zeer moeizaam, want hij sprak niet zo geweldig Engels en ja, ik versta geen Arabisch. Dus hij: where do you come from? Ik: Holland, I am Hollanda. Hij: Oh very nice ... You are Christian? Ik: Yes I am Christian. Hij, Me to, me orthodox, en hij kijkt me blij en tevreden aan. Ik vraag hem of ik een foto van de winkel mag maken en hij vindt het prima. Hij kijkt snel in de spiegel of hij er goed uitziet en poseert:-). Zie foto’s onder dit verslag.
Hij vraagt me om ook een foto van de voorgevel te maken. Dat doe ik. Daarna vraag ik hem om zijn e-mailadres, zodat ik de twee foto’s kan opsturen. Dat was lastig. Hij slaat aan het bellen om het goede e-mailadres. Hij had net een nieuw mailadres. Maar, het is gelukt.
Uiteindelijk, na een kwartiertje, is onze conversatie uitgeput, maar gelukkig is de ring dan klaar. De overbuurman komt hem brengen. Hij is ook nog eens helemaal mooi opgepoetst. Nu nog in een leuk doosje en betalen. Ik krijg spontaan 1JD korting en tevreden ga ik weer verder.
Jeroen komt juist aanlopen, hij en Erwin hadden net een bestelling geplaatst bij een ‘restaurant’. Halve kip in een pakketje? Zoiets. Menu voor twee personen, maar ik mocht mee knabbelen. Het smaakte prima. Om geen last van onze maag te krijgen hebben we rauwe ui erbij gegeten, werd ons aangeboden, met basilicum. Schijnt goed voor de maag te zijn.

Mijn maag rommelt al vanaf de kraamvisite in Sahab. Niets ernstigs maar er gebeurt wel iets met mijn darmen. Al mijn voorschriften bij een buitenlandse reis, sla ik hier in de wind. Die voorschriften zijn: niets op straat kopen om te eten, geen sla e.d. eten (is gewassen met kraanwater), geen homemade producten eten. Dat alles lukt me hier niet. Mijn maag moet maar even heel snel wennen, want soms kom ik er gewoon niet onderuit. Denk even aan de kraamvisite.

Na dit intermezzo kopen we nog even een fles vers geperst sap en lopen we terug naar de auto en rijden naar huis.

Vanmiddag moet de bonensoep worden gemaakt en de voorbereidingen voor de te bakken oliebollen. Het is per slot van rekening wel Oudejaarsdag! Ook al zitten we dan niet in Nederland, dit soort tradities zetten we gewoon door:-).
Eerst gaan Jeroen, Marjolein en ik nog even naar Taj Mal voor een cadeautje en wat lekkernijen voor vanavond. Erwin past op de kinderen.

Toen we weer terug waren van het winkelen gingen Jeroen en ik de keuken in.
Ik ging mijn bonensoep afmaken, zodat we op oudejaarsdag Hollandse bonensoep zouden kunnen eten –met een Jordaans tintje/smaakje door de worst- met stokbrood en kruidenkaas.
Jeroen maakte het beslag voor de oliebollen klaar. Ik had twee pakken oliebollenmix in mijn koffer meegenomen. Jeroen maakt één keer beslag voor bollen met rozijnen en een keer beslag zonder rozijnen. Ook werden er nog ananasflappen gemaakt. Het smaakte allemaal heerlijk.

We hebben het jaar 2011 uitgezeten en wachtten vol spanning af of er nog iets in Jordanië gedaan werd aan oud&nieuw. We werden blij verrast met een beetje vuurwerk, maar toch, het was vuurwerk. Ook bleef al het verkeer stilstaan op de bridge. Vermoedelijk zijn de mensen daar uitgestapt om elkaar het beste te wensen. Toen het verkeer weer op gang kwam was het een getoeter van jewelste. Het werd ineens heel druk op straat. Dat getoeter duurde minstens een half uur. Om half 1 ben ik namelijk naar bed gegaan en daarna heb ik niets meer gehoord.

Het was een gezellige oudejaarsavond met zelfs een (oudere) eindejaarsconference die Erwin op zijn harde schijf vanuit Nederland had meegenomen. Heel gezellig en tegelijkertijd vreemd dat je dan zo ver weg bent van een groot deel van de familie en vrienden.