zaterdag 1 december 2012
Door: trijnie
Blijf op de hoogte en volg Trijnie
01 December 2012 | Jordanië, Amman
Vanmorgen is Levi ziekt huis gebleven en ging Leon naar school.
Na de koffie gingen we naar de wijk in Amman waar J&M hiervoor woonden, Tabarbour. Wat een eind rijden. Pfoei. De terugweg reden we, zoals ze o.a. moesten rijden om Leon ‘even’ naar het sporten te brengen op zondagmiddag. Dit was ook de dagelijkse rit van Jeroen (werk) en Leon (school).
Niet normaal. Een slechte weg, erg druk, je danst over de weg met auto’s links, rechts, voor, achter, ….(help). Ik dacht dat ik al wel wat gewend was hier, maar dit was geen leuke rit. En dan is het vandaag zaterdag en dus rustig bij de weg :-)? Volgens Jeroen was het ook rustig! Oké, ik heb iets andere normen voor rustig.
Ik was blij toen we weer thuis waren en ik, nog net niet helemaal misselijk, uit de auto kon stappen. Blij dat ze wonen waar ze nu wonen.
In die wijk was natuurlijk wel weer heerlijke falafel te koop met brood. Dat hebben we thuisgekomen samen met smaak opgegeten. Levi ging direct weer op de bank. Hij had in de auto ook de hele tijd geslapen. Even wat drinken en hij sliep al weer. Sophia had ook geslapen in de auto, maar die had wel zin in een hapje. Gezellig.
Vanmiddag ging de ziekenboeg naar de dokter. Marjolein, Levi en voor de zekerheid Sophia en Jeroen. De afspraak was om 16.00 uur. Marjolein kreeg antibiotica en Levi voor de zekerheid ook. Anders blijven ze mekaar aansteken. Sophia was oké en ik vermoed dat Jeroen zichzelf heeft overgeslagen. Die zit nog wel vol, maar hij voelt zich vandaag al weer wat beter.
Na de dokter hebben we gegeten. Daarna de afwas, de kinderen naar bed en toen zijn Jeroen en ik naar Carrefour gegaan. De boodschappen. Ook daar was het enorm druk. Ik keek mijn ogen uit. Rijen bij de banken. Ja, het is 1 december, misschien was het de dag om het loon te incasseren?? Vermoedelijk had het daarmee te maken.
Na de gewone boodschappen liep ik naar een noten shop vlakbij en vond daar wel lekkere noten. Proeven en een keus maken. Aangezien ik alleen ‘een halve kilo’ in het arabisch kan zeggen, heb ik dus een halve kilo noten gekocht. Hij liet me eerst nog even op de telmachine zien hoeveel dat ging kosten, voordat hij ging opscheppen :-).
Ach ik ben er nog even dus die noten komen de komende weken wel op :-).
Na de koffie gingen we naar de wijk in Amman waar J&M hiervoor woonden, Tabarbour. Wat een eind rijden. Pfoei. De terugweg reden we, zoals ze o.a. moesten rijden om Leon ‘even’ naar het sporten te brengen op zondagmiddag. Dit was ook de dagelijkse rit van Jeroen (werk) en Leon (school).
Niet normaal. Een slechte weg, erg druk, je danst over de weg met auto’s links, rechts, voor, achter, ….(help). Ik dacht dat ik al wel wat gewend was hier, maar dit was geen leuke rit. En dan is het vandaag zaterdag en dus rustig bij de weg :-)? Volgens Jeroen was het ook rustig! Oké, ik heb iets andere normen voor rustig.
Ik was blij toen we weer thuis waren en ik, nog net niet helemaal misselijk, uit de auto kon stappen. Blij dat ze wonen waar ze nu wonen.
In die wijk was natuurlijk wel weer heerlijke falafel te koop met brood. Dat hebben we thuisgekomen samen met smaak opgegeten. Levi ging direct weer op de bank. Hij had in de auto ook de hele tijd geslapen. Even wat drinken en hij sliep al weer. Sophia had ook geslapen in de auto, maar die had wel zin in een hapje. Gezellig.
Vanmiddag ging de ziekenboeg naar de dokter. Marjolein, Levi en voor de zekerheid Sophia en Jeroen. De afspraak was om 16.00 uur. Marjolein kreeg antibiotica en Levi voor de zekerheid ook. Anders blijven ze mekaar aansteken. Sophia was oké en ik vermoed dat Jeroen zichzelf heeft overgeslagen. Die zit nog wel vol, maar hij voelt zich vandaag al weer wat beter.
Na de dokter hebben we gegeten. Daarna de afwas, de kinderen naar bed en toen zijn Jeroen en ik naar Carrefour gegaan. De boodschappen. Ook daar was het enorm druk. Ik keek mijn ogen uit. Rijen bij de banken. Ja, het is 1 december, misschien was het de dag om het loon te incasseren?? Vermoedelijk had het daarmee te maken.
Na de gewone boodschappen liep ik naar een noten shop vlakbij en vond daar wel lekkere noten. Proeven en een keus maken. Aangezien ik alleen ‘een halve kilo’ in het arabisch kan zeggen, heb ik dus een halve kilo noten gekocht. Hij liet me eerst nog even op de telmachine zien hoeveel dat ging kosten, voordat hij ging opscheppen :-).
Ach ik ben er nog even dus die noten komen de komende weken wel op :-).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
