Dag 8 - Areguipa
Door: Trijnie
Blijf op de hoogte en volg Trijnie
08 Oktober 2005 | Peru, Lima
We hadden vanmorgen een briefing in de hoteltuin onder de gele parasols. Ellen krijgt vandaag de arts op bezoek, zal dus weer niet meegaan en Bianca blijft bij haar omdat de Spaanse taal een probleem is. De gids zal het in ieder geval vanmorgen alleen moeten doen. Ze zullen elkaar telefonisch op de hoogte houden.
Het is vandaag 8 oktober en de dag van St. Miquel. Dit betekent dat het kindertehuis is gesloten met gevolg dat de schriften en pennen die Maud en Jeroen hadden meegenomen niet uitgedeeld kunnen worden. De gids wil het goedmaken door een andere attractie voor ons te regelen en te betalen.
Het eerste bezoekje is aan de Molino de Sabandía. Deze watermolen met graanschuur is in 1973 in de oorspronkelijke staat teruggebracht. Mooie groene omgeving.
Als we vertrekken van de watermolen zien we een stier in het veld. Deze stier (1000 kg) wordt gehouden voor gevechten en krijgt dan ook heel goed te eten. De gevechten zijn tussen stier en stier dus niet tussen mens en stier.
In deze streek worden uien verbouwd, knoflook en aardappelen.
Hierna rijden we richting de wijk Cayma. We bezoeken daar een barokchurch, de Iglesia de San Miguel Arcángel.Mooie kerk met een enorme deur (zie de foto's).
Daarna deden we de boodschappen voor de mijnwerkers in de steengroeve, die we later die dag zullen bezoeken.
Eerst gaan we over een heel grote markt. Indrukwekkend. We staan er als enige blanke mensen en zijn een ware attractie. We krijgen dan ook heel wat kinderen achter ons aan en mensen die lachen en ons nieuwsgierig nakijken. We zien diverse kraampjes met o.a. kippen, veel kleding, bergen fruit en een kraampje met kruiden die niet voor consumptie bestemd waren maar voor de rituelen. De vrouw legt de gids het één en ander uit, die het ons weer probeert te vertellen in zijn beste engels.
De markt was een geweldige ervaring en wij hebben met volle teugen genoten van deze plek. Jeroen en Maud, die de schriften nog in de bus hadden liggen voor de kinderen van het kindertehuis, hebben deze aan de kinderen daar uitgedeeld. Zelfs de beetje schuwe, grotere kinderen kwamen daarvoor in beweging. Ja, dit was een echte reality en tot nu toe één van de mooiste en ontroerendste ervaringen.
We reizen verder richting de Steengroeve naar de mijnwerkers. Als we er aankomen, moeten we eerst zoeken waar de mijnwerkers zijn. De meeste blijken deze dag naar huis te zijn i.v.m. de Heiligen dag. We dalen af de steengroeve in langs een vrij smal paadje, en op sommige plekken geen pad….... Beetje eng. We treffen er één man die ons zal uitleggen hoe de rotsblokken worden bewerkt tot ze bruikbare stenen zijn voor de bouw van kathedralen enz.., maar eerst overhandigt de gids hem ons bedankje in de vorm van fruit, eten en drinken. Daarna doet de man zijn ‘kunstje’. Hij maakt een paar inkepingen, klopt op het rotsblok om te horen hoe en waar en dan een paar gerichte slagen met een hamer en het rotsblok splijt in tweeën. Een precisie werkje. Hij vertelt ons hoeveel blokken hij maakt in een week en hoeveel hij daarmee verdient. Hij verblijft 6 weken in de groeve en gaat dan een paar dagen naar huis om weer voor 6 weken in de groeve te werken.. Een zwaar en stoffig bestaan. Petje af…….
Om 13.45 uur zijn we terug in het hotel. We nemen een half uurtje en gaan dan lopend Areguipa in. We= Carmen, Jennie, Barbara, Trijnie, Henry, Ronald, Arico. We hadden vanmiddag genoeg tijd om even op eigen gelegenheid de Plaza de Armas te bezoeken. Maar eerst moesten we even een hapje eten. We kiezen een Mexicaans restaurantje. We zitten buiten op straat. Als ik ga zitten hoor ik boven me in de dakgoot een duif. Dus ik ga wat naar voren zitten omdat ik ervaring heb met duiven. Als ze de kans krijgen ben ik hun doelwit.. Ik leg het nog uit aan de anderen. Maar goed op een gegeven moment verslapt mijn aandacht en zit ik gewoon met mijn rug tegen de leuning van de stoel, en ja hoor, ik geef een gil, iedereen schrikt en krijgt acuut de slappe lach. Ik heb een nette duivenkwak op mijn schouder!!!! De serveerster kwam direct aan met servetten en gelukkig kon alles schoongemaakt worden. Gezamenlijk hebben we toen de tafels maar wat verder van de muur af gezet zodat we rustig konden eten. Grote hilariteit, want het gebeurde bijna nog voor een tweede keer. Vlak achter mijn stoel kwam de volgende terecht!
Een eindje verderop zat een man op een bankje met een zwarte vuilniszak op schoot met daaruit stekend een zwarte staart als van een kat. Als er iemand langs liep maakte hij het geluid van een jammerende kat. Iedereen kijkt verschrikt om :-). Wij waren ondertussen al behoorlijk lacherig en hierdoor werd het nog erger. Uiteindelijk heeft een aantal van ons ook zo’n fluitje gekocht, als hij in zijn mond had, en probeerde dezelfde geluiden als deze man te produceren. Dat viel nog niet mee, het was meer een wedstrijdje van ‘hoe debiel kun je kijken’. Later kwam hij nog weer langs om ‘les te geven’ maar het lukte ons nog niet erg, blijven oefenen:?
Na het eten vertrekken we richting Plaza. Volgens zeggen heeft Areguipa het mooiste plein van Peru. Aan het plein ligt de schitterende kathedraal en diverse statige gebouwen. Op het plein zelf staat een mooie witte fontein en deze wordt omgeven door palmbomen en heel veel bankjes. De Peruanen zelf gaan vaak met hun kinderen naar dit plein om te relaxen, andere mensen te ontmoeten, duiven te voeren etc. Zo ook vandaag, en wij mochten daar tussen lopen. We kwamen nog midden in een demonstratie terecht van mensen die meer wilden verdienen. Een lange optocht van mensen met rode vlaggen. We zijn in diverse zaakjes geweest, we hebben o.a. mutsen gepast, veel poncho’s gezien, kaarten en souvenirs bekeken en gekocht. Het was heerlijk om hier rond te slenteren, net als vanmorgen op de markt. G e w e l d i g … De mensen zijn hier zo vriendelijk, ze willen met ons op de foto en wij willen hun op de foto. Ik geniet hier met volle teugen.
Ik geloof dat ik al aardig aan de hoogte ben gewend want ik heb nergens meer last van. Drink netjes mijn cocathee en snoepjes en drink veel water. Het lijkt te werken.
Al heel wat mensen hebben last van hun maag maar ik nog steeds niet, hoop dat dat zo blijft. Met Ellen gaat het niet goed. De dokter is geweest en er wordt verder onderzocht wat er precies aan de hand is. Er is een kweek gemaakt en we zullen het vanavond wel horen. Bianca denkt nu dat we een virus uit Nederland hebben meegenomen. Die gaat door de bus en als dat zo is dan zal ik ook nog wel aan de beurt komen :-(.
Vanavond gaan we naar Zig Zag, er is een tafel voor 9 personen gereserveerd!
http://www.mijnalbum.nl/Album=XETV87MW
Het is vandaag 8 oktober en de dag van St. Miquel. Dit betekent dat het kindertehuis is gesloten met gevolg dat de schriften en pennen die Maud en Jeroen hadden meegenomen niet uitgedeeld kunnen worden. De gids wil het goedmaken door een andere attractie voor ons te regelen en te betalen.
Het eerste bezoekje is aan de Molino de Sabandía. Deze watermolen met graanschuur is in 1973 in de oorspronkelijke staat teruggebracht. Mooie groene omgeving.
Als we vertrekken van de watermolen zien we een stier in het veld. Deze stier (1000 kg) wordt gehouden voor gevechten en krijgt dan ook heel goed te eten. De gevechten zijn tussen stier en stier dus niet tussen mens en stier.
In deze streek worden uien verbouwd, knoflook en aardappelen.
Hierna rijden we richting de wijk Cayma. We bezoeken daar een barokchurch, de Iglesia de San Miguel Arcángel.Mooie kerk met een enorme deur (zie de foto's).
Daarna deden we de boodschappen voor de mijnwerkers in de steengroeve, die we later die dag zullen bezoeken.
Eerst gaan we over een heel grote markt. Indrukwekkend. We staan er als enige blanke mensen en zijn een ware attractie. We krijgen dan ook heel wat kinderen achter ons aan en mensen die lachen en ons nieuwsgierig nakijken. We zien diverse kraampjes met o.a. kippen, veel kleding, bergen fruit en een kraampje met kruiden die niet voor consumptie bestemd waren maar voor de rituelen. De vrouw legt de gids het één en ander uit, die het ons weer probeert te vertellen in zijn beste engels.
De markt was een geweldige ervaring en wij hebben met volle teugen genoten van deze plek. Jeroen en Maud, die de schriften nog in de bus hadden liggen voor de kinderen van het kindertehuis, hebben deze aan de kinderen daar uitgedeeld. Zelfs de beetje schuwe, grotere kinderen kwamen daarvoor in beweging. Ja, dit was een echte reality en tot nu toe één van de mooiste en ontroerendste ervaringen.
We reizen verder richting de Steengroeve naar de mijnwerkers. Als we er aankomen, moeten we eerst zoeken waar de mijnwerkers zijn. De meeste blijken deze dag naar huis te zijn i.v.m. de Heiligen dag. We dalen af de steengroeve in langs een vrij smal paadje, en op sommige plekken geen pad….... Beetje eng. We treffen er één man die ons zal uitleggen hoe de rotsblokken worden bewerkt tot ze bruikbare stenen zijn voor de bouw van kathedralen enz.., maar eerst overhandigt de gids hem ons bedankje in de vorm van fruit, eten en drinken. Daarna doet de man zijn ‘kunstje’. Hij maakt een paar inkepingen, klopt op het rotsblok om te horen hoe en waar en dan een paar gerichte slagen met een hamer en het rotsblok splijt in tweeën. Een precisie werkje. Hij vertelt ons hoeveel blokken hij maakt in een week en hoeveel hij daarmee verdient. Hij verblijft 6 weken in de groeve en gaat dan een paar dagen naar huis om weer voor 6 weken in de groeve te werken.. Een zwaar en stoffig bestaan. Petje af…….
Om 13.45 uur zijn we terug in het hotel. We nemen een half uurtje en gaan dan lopend Areguipa in. We= Carmen, Jennie, Barbara, Trijnie, Henry, Ronald, Arico. We hadden vanmiddag genoeg tijd om even op eigen gelegenheid de Plaza de Armas te bezoeken. Maar eerst moesten we even een hapje eten. We kiezen een Mexicaans restaurantje. We zitten buiten op straat. Als ik ga zitten hoor ik boven me in de dakgoot een duif. Dus ik ga wat naar voren zitten omdat ik ervaring heb met duiven. Als ze de kans krijgen ben ik hun doelwit.. Ik leg het nog uit aan de anderen. Maar goed op een gegeven moment verslapt mijn aandacht en zit ik gewoon met mijn rug tegen de leuning van de stoel, en ja hoor, ik geef een gil, iedereen schrikt en krijgt acuut de slappe lach. Ik heb een nette duivenkwak op mijn schouder!!!! De serveerster kwam direct aan met servetten en gelukkig kon alles schoongemaakt worden. Gezamenlijk hebben we toen de tafels maar wat verder van de muur af gezet zodat we rustig konden eten. Grote hilariteit, want het gebeurde bijna nog voor een tweede keer. Vlak achter mijn stoel kwam de volgende terecht!
Een eindje verderop zat een man op een bankje met een zwarte vuilniszak op schoot met daaruit stekend een zwarte staart als van een kat. Als er iemand langs liep maakte hij het geluid van een jammerende kat. Iedereen kijkt verschrikt om :-). Wij waren ondertussen al behoorlijk lacherig en hierdoor werd het nog erger. Uiteindelijk heeft een aantal van ons ook zo’n fluitje gekocht, als hij in zijn mond had, en probeerde dezelfde geluiden als deze man te produceren. Dat viel nog niet mee, het was meer een wedstrijdje van ‘hoe debiel kun je kijken’. Later kwam hij nog weer langs om ‘les te geven’ maar het lukte ons nog niet erg, blijven oefenen:?
Na het eten vertrekken we richting Plaza. Volgens zeggen heeft Areguipa het mooiste plein van Peru. Aan het plein ligt de schitterende kathedraal en diverse statige gebouwen. Op het plein zelf staat een mooie witte fontein en deze wordt omgeven door palmbomen en heel veel bankjes. De Peruanen zelf gaan vaak met hun kinderen naar dit plein om te relaxen, andere mensen te ontmoeten, duiven te voeren etc. Zo ook vandaag, en wij mochten daar tussen lopen. We kwamen nog midden in een demonstratie terecht van mensen die meer wilden verdienen. Een lange optocht van mensen met rode vlaggen. We zijn in diverse zaakjes geweest, we hebben o.a. mutsen gepast, veel poncho’s gezien, kaarten en souvenirs bekeken en gekocht. Het was heerlijk om hier rond te slenteren, net als vanmorgen op de markt. G e w e l d i g … De mensen zijn hier zo vriendelijk, ze willen met ons op de foto en wij willen hun op de foto. Ik geniet hier met volle teugen.
Ik geloof dat ik al aardig aan de hoogte ben gewend want ik heb nergens meer last van. Drink netjes mijn cocathee en snoepjes en drink veel water. Het lijkt te werken.
Al heel wat mensen hebben last van hun maag maar ik nog steeds niet, hoop dat dat zo blijft. Met Ellen gaat het niet goed. De dokter is geweest en er wordt verder onderzocht wat er precies aan de hand is. Er is een kweek gemaakt en we zullen het vanavond wel horen. Bianca denkt nu dat we een virus uit Nederland hebben meegenomen. Die gaat door de bus en als dat zo is dan zal ik ook nog wel aan de beurt komen :-(.
Vanavond gaan we naar Zig Zag, er is een tafel voor 9 personen gereserveerd!
http://www.mijnalbum.nl/Album=XETV87MW
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
