28 december 2011

Vanmorgen eerst met Sophia naar het Farah ziekenhuis voor de hielprik.
Wat een prachtig ziekenhuis. Wauw.
We zaten te wachten op de verpleegkundige voor de hielprik. Er waren een paar mensen voor ons aan, dacht ik, maar ze kwam direct op Jeroen en Marjolein af en vroeg waarvoor ze er waren. Toen nam ze de baby van Marjolein over en liep er mee weg! Ik stond even met open mond te kijken…, zeg tegen Marjolein, ga er achteraan, ze nemen je kind mee:-).
Ik vond het zo raar. (Ik zie mezelf nog staan met Hielke op de arm toen ik tegen de arts zei, jaaaaaaaaaaaaren geleden, nee, je krijgt hem niet, eerst kijken of de ingreep nog wel nodig is). Tja, andere cultuur, andere gebruiken… ff wennen.
Sophia kwam een tijdje later terug, lekker slapend, alsof er niets was gebeurd. Toen ze ’s middags werd verschoond zagen we de pleister op haar hiel. Toch een hielprik gehad dus:-).

Na de hielprik heeft Jeroen Marjolein en mij bij de Taj Mal afgezet. Daarbinnen hebben we eerst de Starbuck met een bezoekje vereerd. Lekkere kop koffie met een chocolade croissant voor Marjolein en een blueberry muffin voor mij. Daarna hebben we geshopt bij de H&M.
Dit winkelcentrum (de Taj Mal) is nog niet zo lang geleden geopend en ziet er prachtig uit.
Later heeft Jeroen ons weer opgehaald en hebben we samen gegeten. Daarna Levi in bed, Marjolein uitrusten. Tenminste, dat was de bedoeling. Achteraf bleek dat Levi er steeds weer uit was gekomen. Jammer.

Jeroen, Erwin, Leon en ik gingen eerst naar de bank en daarna naar de Taj Mal. Jeroen parkeerde de auto langs de weg en liep de bank binnen. Het was idioot druk op deze weg. Even later stopt er een motorpolitie voor onze auto en begint voor de auto’s voor ons een bekeuring uit te schrijven. Ik stap de auto uit en kijk of ik Jeroen ergens zie. Nee, natuurlijk nergens te bekennen.
Daar komt de politie op onze auto af. Ik er op af en spreek hem aan. Groot vraagteken op zijn voorhoofd.
Ik: do you speak English? Hij: no. Well okay, I don’t speak Arabic. Dus einde conversatie:-).
Hij schrijft netjes een bon uit en doet die onder de ruitenwisser:-(.
Ik de bank in. Jeroen zoeken en de situatie uitleggen. Helaas het ging nog even duren. Ik terug naar de auto. Wordt de ene auto voor ons weggereden door iemand van de bank. Die mannen zijn daar speciaal voor. Auto’s verplaatsen van de mensen die de bank bezoeken. Hij had de sleutel van die mensen gehaald. De ander auto daarvoor vertrok ook en ja toen stonden we er alleen. Kwam er ineens een tweede agent bij. Hij sprak Engels:-). Was speciaal opgeroepen. Kun jij die auto niet wegzetten dan, vraagt ie me. Ik: ik heb wel een rijbewijs, maar ik ga niet in deze auto rijden. Niet in dit verkeer. Hij, hmm.
Toen gingen die politieagenten het verkeer regelen rond onze auto. Nou ja, lekker hoor. Ik ongeduldig weer de bank in. Word ik tegengehouden door een Jordanees, iemand die ook medewerker van de bank is. Hij zegt, it’s oké, he’s coming soon. Nog maar vijf minuutjes. Oké dan. Ik weer terug naar de auto. Dat bleken Midden Oosten minuutjes te zijn. Het duurde nog minstens twintig minuten.
Erwin en Leon zaten op de achterbank, maar hebben zich niet laten zien. 't Was een beetje lachwekkende situatie. Achteraf lachen natuurlijk. De bon konden we niet ontcijferen. Er stond ergens een 8. Dus de bekeuring was 8JD? Als dat zo is, is het een schijntje natuurlijk.

Op naar de Taj Mal. Rondlopen en kijken wat er allemaal te doen is. We zijn helemaal naar de bovenste verdieping geweest. Daar waren de bouwvakkers nog volop aan het werk. Beneden ziet het er prachtig uit en boven is het nog een bouwput.
We hebben nootjes gehaald en vroegen ons af of er ook nog iets voor Marjolein in die winkel te halen was. Jahaaa, chocolade. Het leken wel kleine gebakjes. We hadden net afgesproken er twee mee te nemen voor Mar, toen hij ons een aantal chocolade gebakjes liet proeven. Van die dure dingen en hij geeft er zomaar drie weg. Ja, toen voelden we ons genoodzaakt er meer dan twee mee te nemen. Dat werden er dus 8:-). Ze waren heerlijk. Ze zitten straks vast in de koffer naar Nederland:-).

Ik heb ook nog een foto gemaakt in de Taj Mal, maar dat was niet de bedoeling. Ik mocht wel een foto van Leon maken bij de kerstboom, maar niet van de Mal en de mensen die daar rondliepen. No problem, toestel weer in de tas. Ze kwam nog weer achter me aan, excuses, nog eens uitleggen (vrouwen gesluierd enz.), ik mocht wel een foto maken van Leon:-), please? Heel vriendelijk allemaal.

Een hele mooie Mal. Wij hadden bedacht dat je er kon wonen, werken, en je boodschappen halen, in principe kun je die plek maken tot je habitat.