Hanoi - 16/01/09

Het is vandaag de eerste dag in Vietnam. De beschrijving van de reis hier naar toe heb ik gedaan in een ander bericht (Amsterdam - Hanoi).

Ik ben in Hanoi, de oudste hoofdstad van Zuidoost Azië. In 1954 werd Hanoi tot de hoofdstad van het onafhankelijke Vietnam uitgeroepen.

Tijdens de cyclotoer zit je midden in het getoeter van het scooter-/bromfietsgebeuren. Het is goed dat ik niet zelf de positie op de weg moet bepalen want ik zou volledig de plank misslaan met de verkeersregels zoals ik die heb geleerd. Er zijn hier ongeschreven regels denk ik want er vinden geen aanrijdingen plaats terwijl toch iedereen zijn eigen ding aan het doen is. We worden links en rechts ingehaald. Ook is er tegemoet rijdend verkeer wat op het laatste moment uitwijkt. Spannend :). Het is een prachtig gezicht, want het mooie van de scootertjes is, dat ze er van alles op vervoeren. Er is namelijk geen vrachtvervoer. Dus alles wat er van plaats A naar B moet gebeurt op een scootertje.
De auto’s die er rijden zijn redelijk groot maar vooral spiksplinter nieuw. Het schijnt dat er nog maar een paar jaren auto's in Vietnam rond rijden. (zie ook de aflevering van Top Gear in Vietnam. prachtige film van het verkeer in Vietnam).
De cyclotoer ging voornamelijk door de Oude Wijk. Na de cyclotoer besluiten Marga, Mineke, Morien en ik een stadswandeling te maken. We kunnen geen genoeg krijgen van het straatgebeuren. Ons hotel ligt vlak bij de Oude Wijk en we kunnen dus vanuit ons hotel makkelijk deze buurt verkennen.
De namen van de straten beginnen met ‘Hang’ wat handel betekent. In de loop van de jaren ontstonden er 36 afzonderlijke gilden, waaraan de Oude Wijk zijn bijnaam ’36 straten’ dankt. Het valt ons op dat er in diverse straten nog steeds één product wordt aangeboden. We lopen bijv. door een straat met alleen maar schoenen of met tassen of zijde of wierook of zilver enz. enz. Het zal niet meer zo extreem zijn als voorheen, toen er per straat een bepaalde handel werd aangeboden, maar het is nog steeds herkenbaar.
We lopen een uurtje rond, komen onderweg nog door echte achterbuurten en grote vuilopslagplaatsen waar mensen altijd nog weer iets bruikbaars uit weten te vissen.
We maken kennis met ‘vragen om geld’ en met afdingen. We merken dat we een bezienswaardigheid zijn. Kindertjes roepen ‘hello’. Nog niet zoveel toerisme? Of zijn we op de verkeerde plek in de stad? Toch voelen we ons niet onveilig.
Om 19.00 uur gaan we met de gids uit eten en hebben we ons welkomstdiner. De culinaire kennismaking met Vietnam. Het was heerlijk.

We hebben vandaag allemaal 2 miljoen gepind! Het lijkt veel maar 2 miljoen dong is nog geen 100 euro.
De groep bestaat uit vijf personen en dus besluiten we om een gezamenlijk pot te maken voor de diners en de lunches e.d. Elk 500.000 in de pot, daar moeten we een poosje mee vooruit kunnen.
Om makkelijk te kunnen rekenen houd ik € 4,50 aan voor 100.000 dong.

Tegen 10 uur ben ik ’s avonds op mijn kamer en ik ben weer helemaal opgeknapt. De anderen gingen nog ergens wat drinken maar daar heb ik even vanaf gezien. Vandaag even niet. Als ik nu mijn rust neem, ben ik morgen weer helemaal van de partij:-).